genciano

gencian/o (4)

[BOTANIKO] G. (Gentiana el gencianacoj) de unu- kaj plur-jaraj herboj kun folioj sidaj, kontraŭe duopaj aŭ en elbaza rozeto, kun floroj ĝenerale bluaj, violaj aŭ flavaj, unuopaj aŭ diverse ariĝintaj (i.a. grapole, spike), kun 4-5-petaloj plejofte formantaj larĝan tubon, kaj kun unukameraj, multasemaj kapsuloj; ĉ. 360 sp-oj el la mez- kaj mal-varmaj regionoj, precipe el altaj montaroj kaj Arkto.

flava genciano
[BOTANIKO] Sp. de genciano (G. lutea) kun flavaj floroj kaj treege amara radiko uzata en la preparado de gencianlikvoro [VIDU] veratro, likvoro.

Iel rilatitaj:

biterx